Eduard Estivill, slaapexpert: "De obsessie met slapen is verschrikkelijk en leidt ertoe dat veel mensen zichzelf gaan medicineren."

De strijd tegen slapeloosheid is een lange-afstandsrace geworden, waarbij steeds meer Spanjaarden hun toevlucht nemen tot pillen. Neurofysioloog en kinderarts Eduard Estivill, een pionier op het gebied van slaapgeneeskunde , heeft onlangs een scherpe waarschuwing afgegeven: "De obsessie met slaap" drijft duizenden mensen tot zelfmedicatie.

De Catalaanse specialist herinnerde ons er in de podcast Mejor que Ayer aan dat ‘slaap natuurlijk moet zijn’, en dat het najagen van slaap met een stopwatch het probleem alleen maar verergert, meer angst en een gevaarlijke afhankelijkheid van drugs creëert.

Met zijn 55 jaar ervaring als consultant heeft Estivill het allemaal gezien: van leidinggevenden die hun wekker zo zetten dat ze niet langer dan acht uur wakker worden, tot jongeren die zonder medisch toezicht voedingssupplementen en benzodiazepinen combineren.

"Slaap is een ladder", legt de arts uit. We dalen trapsgewijs af van de lichte fase naar de diepe slaap en uiteindelijk naar de REM-slaap, waar de hersenen herinneringen archiveren en gifstoffen afvoeren . Het overslaan van deze cycli – of ze juist verkorten – is volgens Estivill het perfecte recept om moe wakker te worden.

In zijn toespraak waarschuwde hij voor de risico's van benzodiazepinen, met name voor ouderen: "Als je drie uur later opstaat om naar het toilet te gaan, ben je nog steeds suf, val je en breek je gegarandeerd je heup", klaagt hij. Het aantal valpartijen onder ouderen die slaappillen slikken, onderbouwt zijn bezorgdheid.

Naarmate we ouder worden, wordt onze slaap lichter : meer micro-ontwakingen, minder diepe slaap en meer herinnering aan dromen. Dit is normaal, benadrukt de expert, en mag niet met pillen worden behandeld, tenzij ze individueel worden voorgeschreven.

Het onthouden van al je dromen is geen droomtalent, maar eerder een teken van gefragmenteerde slaap, verduidelijkt Estivill. Als je elke nacht je eigen droom opnieuw beleeft, wordt je slaap waarschijnlijk geplaagd door micro-ontwakingen die je geheugen en humeur aantasten.

De aanbevelingen van de arts omvatten eenvoudige gewoonten zoals 'natuurlijk licht in de ochtend', vroege diners, matige lichaamsbeweging en het een uur voor het slapengaan wegleggen van je mobiele telefoon. Als de dag goed is, is de nacht meestal gunstig, zegt hij.

Slaap, herinnert Estivill ons eraan, begint al bij het openen van onze ogen : onze dagroutine bepaalt onze nachtrust. Daarom dringt hij aan op vaste schema's en blijft hij niet in bed liggen als de slaap aanhoudt; het is beter om op te staan, tien minuten te lezen en weer terug te gaan wanneer je lichaam erom vraagt.